معنی نعمت پرست - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

پرستندۀ لعبت، بت پرست، معشوق پرست

(اَ مَ)

ثروت پرست. جاه طلب:
تکبر کند مرد حشمت پرست
نداند که حشمت به علم اندرست.
(بوستان)

(خاصْ صَ تَ)

آنکه لعبت پرستد:
دگر ره چرخ لعبت باز دستی
به بازی برد با لعبت پرستی.
نظامی

(زَ / زِ خوا / خا)

باهمت. بلندهمت:
من غلام آن مس همت پرست
که به غیر از کیمیا نارد شکست.
مولوی.
رجوع به همت شود

دلبر پرست، بت پرست آنکه لعبت پرستد، بت پرست صنم پرست، معشوق پرست دوستدار دلبر: دگر ره چرخ لعبت باز دستی ببازی برد با لعبت پرستی. (نظامی لغ)

شیدان پروده پلاو پرور ناز پرورده نعمت پرورده

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما